เยี่ยมเยียนผู้ป่วยหนักถึงที่บ้าน และชวนครอบครัวคุยเรื่องชีวิตที่ดีในวาระสุดท้าย

          “ผมรักษาแบบพยายามยื้อชีวิตมาก่อน หลายครั้งมันเจ็บปวดเกินไปสำหรับผู้ป่วย และจบลงด้วยความผิดหวังของครอบครัว” อิศรางค์เล่าชีวิตความเป็นแพทย์

          ก่อนก่อตั้งเยือนเย็น เขาคือแพทย์ผู้จบการศึกษาจากสถาบันด้านการแพทย์อันดับต้นๆ ของโลกอย่างมหาวิทยาลัยจอห์น ฮอปกินส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ทำงานรักษาโรคมะเร็งในเด็กมายาวนานกว่า 15 ปีอย่างสุดความสามารถ มีเด็กจำนวนมากได้รับการรักษาจนหายขาด

          แต่มีจำนวนหนึ่งเป็นมะเร็งชนิดและขั้นที่ลุกลามจนรักษาให้หายแทบไม่ได้ แม้จะยอมรับความเจ็บปวดซ้ำๆ จากการผ่าตัด ฉายรังสี และเคมีบำบัดในปริมาณมากที่สุดเท่าที่ทนไหวแล้วก็ตาม ทำให้อิศรางค์สงสัยว่าควรทำอย่างไร และค้นหาวิธีการที่ดีกว่าสำหรับคนกลุ่มนี้

          เพื่อพบว่าคำตอบหนึ่งที่เป็นไปได้ อยู่ที่ตัวผู้ป่วยของเขาเอง

          “อยากไปทะเลครับ” อิศรางค์เล่าสิ่งที่ผู้ป่วยมะเร็งวัยเด็กคนหนึ่งตอบ ว่าอยากทำอะไรในชีวิตเมื่อหายดี แต่ด้วยอาการ หากดำเนินการรักษาต่อในโรงพยาบาล ความฝันนั้นไม่มีทางเป็นจริงอย่างแน่นอน

          “ผมจึงชวนให้แม่พาลูกไปทะเลก่อน ค่อยกลับมาคุยกันว่าเอาอย่างไรดี ซึ่งประเมินแล้วว่าไปได้ ไม่อันตราย ตอนแรกแม่ก็กลัว แต่พอไปแล้ว ปรากฏว่ามีความสุขมาก ปรึกษากันแล้ว ลองไปเที่ยวที่อื่นต่อกับลูก และเลิกกังวลเรื่องการรักษาที่อาจไม่ได้ผลไปเลย”

          ไม่หายขาด แต่ได้หายใจแบบมีชีวิตชีวา

          กลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้อิศรางค์สนใจการดูแลรักษาแบบประคับประคอง ดูแลผู้ป่วยระยะสุดท้ายและครอบครัวให้อยู่กับโรคได้อย่างสันติ ทั้งกาย ใจ สังคม และจิตวิญญาณ