แม่ไม่กลัวตาย ไม่กลัวเจ็บ ทิ้งร่างกายได้ แม่ขออยู่สบายตายสงบที่บ้าน

เรื่องเล่าจากเยือนเย็น
แม่ไม่กลัวตาย ไม่กลัวเจ็บ ทิ้งร่างกายได้ แม่ขออยู่สบายตายสงบที่บ้าน
แม่อิงอร ปานเพ็ง
อายุปัจจุบันก่อนออกเดินทางไกล 68 ปี
เป็นโยมอุปัฏฐากวัดมา 30 กว่าปีทำบุญทุกวัน ดูแลวัดดูแลพระ ดูแลให้ความช่วยเหลือชาวบ้านที่จะมามี งานบุญ งานบวช งานศพ งานแต่ง ที่วัดหรือที่บ้าน แม่ห่วงวัด- พระมาก แม่มีโรคประจำตัวคือเบาหวานความดัน ไขมันในเลือดสูง ไตระยะ 3B และปวดเมื่อยร่างกาย แม่จะเป็นคนทานยาเก่ง
ไม่เคยมีปัญหากับน้ำตาลในเลือดเลยเพราะดูแลตัวเองดี ทุกเดือนจะมีนัดหาหมอที่อนามัยของตำบลเป็นประจำต้น
ปี2567 แม่เริ่มกินข้าวไม่ได้น้ำหนักลดลงผิดปกติ คิดว่าเป็นเพราะโรคประจำตัวและอายุที่สูงขึ้นทำให้ไม่อยากอาหาร แต่ก็หาอาหารเสริมให้กิน จนปลายปี 2567 แม่เริ่มมีอาการหลงลืมลูกหลานก็คิดว่าด้วยวัย เพราะพวกเราเองยังไม่สูงอายุก็เริ่มลืมแล้ว พอต้นปี 2568 วันที่ 9 มค. 68 แม่มีนัดกับหมอที่อนามัยท่านลืมผิดปกติญาติที่พาไปหาหมอเป็นประจำจึงแจ้งมาทางลูก
ว่าท่านผิดปกติเดินวนไปมาหาอะไรไม่เจอจำอะไรไม่ได้ว่าอยู่ตรงไหน ลูกจึงพาแม่ไปหาหมอที่ รพ.ประจำอำเภอ เสียเวลาหาหมออยู่ 3 สัปดาห์ เพราะหมอบอกว่าแม่เป็นโรคสมองเสื่อมและไทรอยด์ในเลือดสูงผิดปกติทำให้หลงลืมได้ เราขอให้ รพ.ส่งแม่แสกนสมอง แต่รพ.ไม่ส่งให้ทำ
ลูกจึงพาแม่มาอยู่ด้วยที่สัตหีบ ได้เจอหมอสมองที่มาทำบุญที่วัดด้วยกัน คุณหมอเห็นอาการแม่ผิดปกติ จึงขอทำ CT Scan โดยเสียเงินตรวจเอง จึงพบว่ามีเงาดำๆ คล้ายก้อนเนื้อใหญ่ๆ บวมๆ กดทับระบบประสาทด้านขวาหมอแนะนำให้กลับมาใช้ 30 บาทที่ รพ.ประจำจังหวัดชัยนาท แล้วให้เขาส่งไปทำ MRI ดูให้ชัดเจน ลูกจึงพาแม่กลับมาจ.ชัยนาท+พร้อมผลตรวจสมอง แล้วให้รพ.ประจำอำเภอส่งตัว แม่ไปรพ.ชัยนาทเมื่อ รพ.ชัยนาท ส่งคุณแม่ไปตรวจ MRI สมองจึงทราบว่าแม่มีก้อนเนื้อในสมองด้านขวาด้วยอายุมันคงไม่ใช่เนื้อดีแล้วคุณหมอสอบถามทางลูกๆ และญาติว่าจะเลือกการรักษาวิธีไหน
1. ฉายแสงก้อนมันมีขนาดใหญ่มากไม่น่าจะฉายถึงทั้งหมด
2. ผ่าตัดก็เอาก้อนเนื้อออกไม่หมดเพราะก้อนเนื้ออยู่กับเส้นเลือดใหญ่+เส้น
ประสาทและทำไปอาจจะเสี่ยงที่ท่านตายขณะผ่าตัดหรือเป็นเจ้าหญิง
นิทราหรือติดเตียงไม่รับรู้ไปเลย
3. ไม่ทำอะไรเลยดูแลท่านแบบประคับประคองไปเรื่อยๆเพราะปลายทางเท่ากันคือท่านต้องจากไป
ลูกๆ ถามคุณหมอว่าท่านมีเวลาอยู่กับเราสักเท่าไหร่คุณหมอบอกว่า
1 เดือน 3 เดือน 6 เดือน
เนื้องอกที่สมองจะโตเร็วเมื่อลามเข้าแกนสมอง ท่านก็จะค่อยๆซึม ค่อยๆอ่อนแรงไปเรื่อยๆ แล้วก็จากเราไป
คุณหมอบอกว่าท่านอาจจะปวดหัว ท่านอาจจะชัก คุณแม่นอน รพ. อยู่ 5 คืน
วันที่ 3-7 กพ 68 เพื่อให้ยาลดบวมอักเสบของสมอง ตลอดเวลาที่อยู่ รพ. คุณแม่อยากจะกลับแต่บ้าน เมื่อได้ยาลดบวมคุณแม่กลับมาสดใสแข็งแรงแต่ก็ต้องทรมานกับการโดนเจาะเลือด เจาะสายน้ำเกลือ วัดความดัน อยู่ตลอดทุกช่วงเวลา แม่เคยนอนป่วยที่โรงพยาบาลแค่ 2 ครั้ง คือคลอดลูก 2 คน โรคประจำตัวของท่านไม่เคยสร้างความทรมานให้กับท่านเลย
หลวงพ่อสุชาติ อภิชาโต
เมตตาสอนว่า “แม่เป็นเจ้าของชีวิต จะทำอะไรกับชีวิตท่านให้ถามท่านก่อน รักษาได้ก็รักษามันไปถ้ารักษาไม่ได้อย่าไปเสียเวลารักษาให้ท่านทรมายเลย”
แม่ไม่ต้องการผ่าตัด ไม่ขอใสท่อช่วยหายใจ ไม่ขอปั๊มหัวใจ ไม่ขอเจาะคอ ไม่ขอใส่สายอาหาร แม่อยากอยู่สบายตายสงบที่บ้าน ลูกๆตัดสินใจจะดูแลแม่แบบประคับประคอง ให้ท่านอยู่สบาย กินอิ่ม นอนหลับ อบอุ่น อยู่ที่บ้านอยากกินอะไรก็ได้กิน อยากทำอะไรก็ได้ทำ ดูแลท่านให้ดีที่สุด ทั้งที่เราไม่รู้จักกันเลยว่าการประคับประคองต้องทำอย่างไร ต้องเจออะไรบ้างระหว่างทาง ต้องทุกข์ทรมานใจขนาดไหนเมื่อท่านเริ่มไม่กินในระยะท้ายของแม่
เราโชคดีที่พอเราตัดสินใจจะดูแลประคับประคองแม่ เราได้เจอเพจ “เยือนเย็น” เด้งขึ้นมา
เราเลยได้รับการปรึกษาดูแลแม่ทางออนไลน์ตลอดเวลาเมื่อเราเริ่มเจอปัญหาเมื่อแม่เริ่มมีอาการในช่วงท้ายๆ ของชีวิต เมื่อแม่เริ่มไม่กิน ไม่กลืน ไม่กล่าว สัญญาณแห่งการจากลาก็เริ่มมา เป็นบุญของคุณแม่ที่ท่านทำบุญมามาก ทำความดีมามาก ท่านไม่เคยเจ็บปวด ทุกข์ ทรมานกับโรคที่ท่านเป็น อาการที่คุณหมอบอกว่าจะชัก จะปวดหัว ท่านไม่เคยเป็นเลย เป็นแค่อ่อนแรงไปเรื่อยๆ ซึมไปเรื่อยๆ และหมดลมหายใจ ออกเดินทางไกลไปโดยไม่ทุกข์ทรมาน เมื่อวันที่ 31 มี.ค. 68 ออกเดินทางไปอย่างสวยงาม
ต่อให้เราทำใจมาตลอดในช่วงการดูแล แต่เมื่อถึงวันที่ท่านออกเดินทางไกล ลูกๆ ก็ยังคงเสียใจอย่างที่สุด ลูกๆตัดสินใจถูกต้องมากที่ดูแลท่านแบบประคับประคอง ไม่ยื้อชีวิตท่านให้เจ็บปวดทุกข์ทรมาน
เยือนเย็น วิสาหกิจเพื่อสังคม ขอขอบคุณ การแบ่งปันเรื่องราวความประทับใจจากครอบครัว แม่อิงอร ปานเพ็ง
#ดูแลผู้ป่วยระยะท้าย
#ดูแลแบบประคับประคอง
#100วันแม่
#เยือนเย็นวิสาหกิจเพื่อสังคม
#อยู่สบายตายสงบที่บ้าน
#เอาคนไข้เป็นหลัก
#เยือนเย็น
#เยือนเย็นวิสาหกิจเพื่อสังคม
#palliativecare
#ดูแลประคับประคอง
#ดูแลที่บ้าน
#คุณภาพชีวิต
#อยู่ดีตายดี
#ชีวามิตร
#โต๊ะป้าศรี