เมื่อคุณแม่หกล้ม ไม่ยอมผ่าตัด

คุณแม่ อายุ 90 ปี แข็งแรงดีไม่เคยป่วย คุณแม่ทำงานข้าราชการจนเกษียณอายุ หลังจากนั้นก็ยังไปทำงานบริษัท จนถึงอายุ 70+ปี คุณแม่ชอบขับรถไปไหนมาไหนด้วยตนเอง ชอบไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ไปทัวร์ต่างประเทศมากว่าครึ่งโลกแล้ว ชอบสะสมตุ๊กตานกฮูก ชอบไปเที่ยวกับครอบครัวบ้าง ช่วงหลังชอบดูทีวี ฟังรายการเพลงไมค์ทองคำ คุณแม่เป็นผู้หญิงแข็งแรง ทันสมัย คุยเก่ง ชอบเล่นไลน์ส่งดอกไม้กับเพื่อนๆในกลุ่มไลน์ คุณแม่มีลูก 2 คน คุณพ่อเสียชีวิตจากมะเร็งเมื่ออายุ 79 ปี หลังจากที่เข้าพักรักษาตัวที่ห้องไอซียูต้องใส่ท่อช่วยหายใจเป็นเวลา 70 วัน คุณแม่เป็นผู้ดูแลคุณพ่อมาตลอด แม่จึงไม่ประสงค์ยื้อชีวิตเช่นนั้นเมื่อถึงเวลา

 

คุณแม่สบายดีจนวันที่ 20/1/68 แม่หกล้มในบ้าน ลูกนำส่งโรงพยาบาลแล้วพบว่ากระดูกสะโพกร้าว อยู่โรงพยาบาล 4 วัน แม่ปฏิเสธการผ่าตัด ระหว่างอยู่โรงพยาบาล คุณแม่มีพฤติกรรมเปลี่ยนแปลงรวดเร็ว เลิกเล่นไลน์ในโทรศัพท์ พูดน้อยลง ยังกินอาหารทางปากได้เอง คุณแม่นอนเป็นส่วนใหญ่ ไม่ยอมขยับตัว ขอกลับบ้านตลอด ลูกจึงพากลับมาดูแลต่อที่บ้าน และปรึกษาเยือนเย็น

ในวันที่ไปเยี่ยมบ้าน

 

คุณแม่นอนติดเตียงแล้ว เริ่มมีแผลอับชื้นที่ก้น พบว่าเริ่มมีผื่นงูสวัดขึ้นที่หน้าผากด้านซ้าย จึงให้กินยาต้านไวรัสรักษางูสวัด แนะนำเทคนิคการดูแลผู้ป่วยติดเตียง ลูกๆ เข้าใจสถานการณ์และการดูแลเป็นอย่างดี คงดูแลกันที่บ้าน บดยาใส่ไซริ้งป้อนที่ปากทีละนิดจนอาการดีขึ้น หลังจากที่คุณแม่กินยาต้านไวรัสครบ 50 เม็ด จึงหยุดยา ลูกบอกว่า “แม่ไม่ร้องเจ็บไม่ร้องปวด ผมก็พอใจแล้วครับ ส่วนแผลที่ใบหน้า ผมเอาครีมทาให้ตลอดวันละ 3 รอบ แผลดีขึ้นมากเลยครับ”

 

แผลกดทับเริ่มมาแล้ว ลูกพลิกตัวตะแคงได้สักพัก แม่ก็กลับมานอนหงายต่อ ทีมพยาบาลได้ประสานกับครอบครัวไปช่วยแนะนำการดูแลแผลกดทับ วันที่พยาบาลไปเยี่ยม คุณแม่ตื่นรู้ตัวถามตอบพยักหน้าได้ มีเหนื่อยบ้างเวลาพลิกตัว หรือทำกิจกรรม ไม่ทานอาหารมา 2 วัน ทานน้ำได้เล็กน้อย ได้พูดคุยกับคุณแม่ บอกไม่เหนื่อยไม่มีอาการปวด แต่ลูกแจ้งว่าจะปวดสะโพกขวาเวลาพลิกตัว แผล pressure sore grade 2 ที่ก้น 3 จุด ปัสสาวะใส่ pampers ไม่ถ่ายมา 2 วันแล้ว พยาบาลจึงแนะนำการดูแลช่องปาก สวนขับถ่าย จัดท่าที่เหมาะสม แนะนำการนอนตะแคงซ้ายขวาเลี่ยงการนอนหงาย คุณแม่ให้ความร่วมมือดี นอนตะแคงได้นาน แนะนำวิธีทำแผลกดทับ ซึ่งลูกๆ เข้าใจและดูแลได้เป็นอย่างดี

 

คุณแม่พูดน้อยลง กินได้น้อยลง ลูกบอกว่า ได้ยินเสียงท้องร้องจ๊อกจากท้องแม่ แม่ไม่ได้ทานข้าวมาสองวันแล้ว แม่บอกว่ามันเหม็นไม่อยากกิน คุณหมอจึงแนะนำว่าไม่ต้องฝืน ท้องร้องเนื่องจากลำไส้ทำหน้าที่บีบตัวไปมาตามธรรมชาติอยู่แล้ว คุณแม่บอกไม่หิว เราก็ว่าตามท่าน ครบ 3 วันต่อมาที่คุณแม่ไม่กินอาหาร ไม่ดื่มน้ำ ถามคุณแม่แล้วส่ายหน้าอย่างเดียว แทบไม่พูดแล้ว

 

เราจึงจัดส่งคลิปวิชาชีวิต บทที่ 14   [https://www.youtube.com/watch?v=GA4-KirxlIg] 

เพื่อให้เข้าใจการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเพื่อเตรียม shutdown ลูกๆอ่านแล้วเข้าใจเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นในช่วงต่อไป รู้สึกมั่นใจ เข้าใจอาการ คลายความวิตกกังวลได้เยอะมาก ๆ

 

ครบ 1 เดือนเต็ม หลังจากที่คุณแม่ออกจากโรงพยาบาลแล้ว เวลาตีหนึ่งเศษ ลูกชายที่เฝ้าคุณแม่ แจ้งข่าวเราเข้ามาว่าคุณแม่เดินทางไกลแล้ว สงบมาก มือเย็นมาก เหมือนคุณแม่นอนหลับไปสบาย เราได้โทรติดต่อพูดคุยแนะนำขั้นตอนต่างๆ หลังการเสียชีวิต และเป็นกำลังใจให้ลูกๆ ลูกเข้มแข็งมาก เคารพการตัดสินใจของแม่ ลูกยังคงนวดมือให้แม่ ด้วยความรักความอบอุ่น จนทุกคนในครอบครัวมาร่วมกันเคารพคุณแม่ในรุ่งเช้าวันนั้น

เยือนเย็น วิสาหกิจเพื่อสังคม ขอขอบคุณครอบครัวคุณแม่ที่อนุญาตให้นำข้อความ เรื่องราว และรูปภาพมาใช้งานเพื่อเผยแพร่ค่ะ